Mijn SF-schrijverij in 2023

Eind 2021 begon ik na mijn pensionering met mijn nieuwe uitdaging: sf-verhalen vertellen. Sindsdien…

Het waren twee ontzettend leerzame jaren. Ik ontving feedback van proeflezers, juryrapporten, redacties en recensies. Iedereen die daar aandacht en tijd in heeft gestoken: mijn dank daarvoor! Bij het nalezen vond ik zelf niet al mijn verhalen sterk en dacht ik: dat moet beter. Goede en constante kwaliteit is een uitdaging!

Redactie… Het is niet mijn hobby: tahl- en tiepvouten, zinsbouw, leestekens en nog veel meer. Ik moet bij het herschrijven van zinnen beter opletten bij het herschrijven van zinnen -dit dus-, gecompliceerde zinnen vermijden, niet te veel uitleggen, minder technobabbel, meer synoniemen gebruiken, niet te veel opsommen -dit dus-. En nog een paar dingetjes.

Het moment waarop iets definitief is, is ontzettend moeilijk is vast te stellen. Het drukken op ‘verzend’ is altijd spannend. Misschien heeft iedereen dat, maar ik in ieder geval wel: binnen twee minuten na het definief maken, zie je de eerste tekortkomingen.

In 2023 verschenen er korte verhalen (ook in een bundel), boeken en recensies. De meeste reacties waren positief – dat bemoedigt. De voor mij belangrijkste SF-momenten waren:

In januari kwam ‘De dokter in het donker’ uit. Mijn eerste échte boek, door Remco Meisner van Stichting Fantastische Vertellingen opgenomen in de Snuffel-reeks. Hardcover, leeslint, een prachtige omslag van Marcel Ozymantra. Ik ben ze dankbaar.

In februari werd de uitslag van de Harland Award bekend. Ik was blij met het juryrapport, maar mijn uitslag was slecht (en terecht…). Veel geleerd!

In maart eindigde mijn verhaal ‘De markt van 100 werelden’ op de 9e plek van de wedstrijd ‘Charlatans’ (Uitgeverij Godijn). Het kreeg een plekje in de bundel. Een opsteker.

In april verscheen mijn verhalenbundel ‘Het zal anders’. In eigen beheer, dat was een speurtocht. De recensies zijn positief (op Hebban 4 sterren!), de tahlvoudjes gaan eruit in de 2e druk.

In juli verscheen ‘Welkom in de broeikaswereld’, een klifi-bundel met een verhaal van mij.

In augustus verscheen ‘Kwantumschuim’. Het schrijven was leuk, de acht redactierondes waren ploeteren en lezers vonden tóch nog foutjes. Het boek blijkt geen allemansvriend: sommige recensies zijn heel positief, anderen lezen liever mijn korte verhalen. Zo werkt het…

Ook in augustus verscheen Ganymedes 23. Mijn verhaal ‘Haar ware zelf’ staat in deze ‘staalkaart van wat de Nederlandstalige fantastische literatuur voortbrengt’. Ik vond het zelf bij nalezen nog steeds een goed verhaal, al kan de pointe wel wat scherper.

Ook in augustus werd mijn zeer korte verhaal ‘Onweer op komst’ één van de winnaars van de NRC-schrijfwedstrijd ‘Myopia’. Bemoedigend!

In september kwam ‘Wat ik verloor op die gewone morgen’ (géén sf) op de 9e plek van de Hebban-Renate Dorresteinprijs. Onverwacht…

In oktober verscheen mijn verhaal ‘Geheugenmanagement’ in EdgeZero 2023: de beste Nederlandstalige SFFH-verhalen uit 2022. Daar ben ik trots op en met het verhaal zelf ben ik ook bij nalezen nog blij.

In november kwam de uitslag van de Waterloper-wedstrijd. Mijn inzendingen werden gediskwalificeerd op een vormfout. Dom, volgend jaar beter opletten.

Ook in november kwam mijn e-novelle ‘De grote jacht’ online. Daarnaast startte ik een groep ‘Nederlandstalige SF’ op LinkedIn – we zullen zien…

In december was ik druk met de redactie van ‘Koepel Goes’, gepland voor december of januari. Ik heb geen idee hoe het zal worden ontvangen…

Mijn uitdagingen voor 2024 zijn:

Blijven schrijven. Het is gewoon te leuk! Korte verhalen sowieso, misschien in ’24 of ’25 een nieuwe bundel ‘Het zal weer anders’ (werktitel)? Iets anders nog? En een geheime droom: een verhaaltje in het buitenland?
Lezers… Meer lezers is fijn, maar mijn SF en stijl spreken duidelijk niet iedereen aan. Dat is niet erg, maar (stabiele) kwaliteit blijft essentieel.